“Habang maliliit pa ang mga anak mo, parang gusto mo, lumaki na sila agad. Kasi, ang harap mag-alaga ng bata. Pero pag nagsilaki naman, halos gusto mong ibalik ang panahon, ibalik sila sa ‘yo. Kasi, pakiramdam mo, ang layo na nila. Hindi mo na sila maabot.
Pero wala kang magagawa. Sinasabi lang natin na ang anak ay karugtong ng buhay ng ina pero ang totoo, oras na pinutol na ang pusod ng sanggol, nagiging hiwalay na tao na sila. hindi na sila karugtong ng isa.”
Ang librong ito na isinulat ni Lualhati Bautista ay isa na namang makapagbagbag damdaming nobela tungkol sa tatlong ginang, ang kanilang mga buhay bilang asawa, ina, lola at kaibigan.
Napakaganda ng pagkakakwento at talagang makulay at totoong totoo ang buhay ng tatlong bida sa istorya. Walang nakakainip na mga sandali. Ramdam ang tuwa at ganun din ang pagkaasar ng mga tauhan dahil sa sitwasyon nila sa buhay. Pero gaano man kasaya ay hindi ko pa din napigilang maging si Judy Ann Santos (kanang mata lang ang lumuluha) nung matapos kong basahin ito.
Hindi pa ako nagkakaanak kaya wala naman siguro akong karapatan na sabihing nakaugnay talaga ako sa buhay ng mga karater sa istorya. Pero may iilang bagay na patuloy at patuloy kong iniisip. Isa dito ang tungkol sa pagtanda at isa pa ay ang patuloy na pangangarap.
Marami tayong gustong gawin sa buhay na dahil sa pamilya o trabaho ay iniisang tabi natin. Minsan pinapatulog na lang natin ng mahimbing ang mga pangarap natin hanggang sa tuluyan na itong mahimlay sa walang katapusang katahimikan. Minsan naman ay dumarating pa ang panahon na muling nasisilaban ang ating mga pangarap at masasabi nating hindi pa huli ang lahat.
Sino ang may sabi na may ipinagkaiba ang damdamin ng isang sisenta’y singko sa isang disisais? Walang pinagkaiba yan, magkasingtalim lang ang damdamin niyan ng pagkabigo, magkasingdami ang luhang ititigis sa kamatayan ng kanyang pag-asa.Β
Marami pa rin akong nais gawin sa buhay pero dahil sa trabaho ay wala din namang panahon para gawin ang mga ito. Hindi na ako bumabata at hindi ko alam kung maraming maraming panahon pa ang nalalabi para gawin ang napakadami kong pang gustong gawin. Sana lang ay magkaroon pa ako ng oras para sa mga nais ko at sana ay magkaroon ng pagkakataon bago pa mahuli ang lahat.
Napakaganda ng librong ito. Talaga namang may kurot sa puso lalo na siguro kung mababasa ito ng mga ilaw ng tahanan.
15 responses to “Sixty in the City”
Thank you for this review…bili ako nito..
LikeLiked by 1 person
Sulit ang bayad π
LikeLiked by 1 person
Gusto kong basahinnnnnn π
LikeLike
Ay magugustuhan mo pramis
LikeLiked by 1 person
Sa pdf ko nlang basahin.
LikeLike
Nakita ko na to sa National nung isang araw. Hindi ko binili kasi not sure if magugustuhan ko, pero ang ganda ah.. Buy ko to π
LikeLike
Ganyan din feeling ko nung una. Hindi kasi ako nagagandahan sa cover. Antagal pa nga niyang nakatambak bago ko binasa. Di ko akalain π€£ sana magustuhan mo din
LikeLiked by 1 person
πang dami kong feels. Sa quoted passage pa lang at sa mga sinabi mo…di pa yan yung libro ha. Nakikita ko na din sa mga friends ko na mommies yung mga struggle nila. Parang feeling ko pag magkaanak ako sasabihin ni mama…haha! now you know. Ganern. Hehehe.
LikeLike
Wahahahaha basahin mo pag makakakuha ka ng copy π€£
LikeLike
Sexy in the City nga sulat ka.
LikeLike
Wahahaha
LikeLike
Haller! just to let you know, I nominated you for The Sunshine Blogger Awards. π
Congrats!
https://bebekohblogproject.wordpress.com/2018/10/25/the-sunshine-blogger-award/
LikeLike
Wahahahaha pasilip nga nyan
LikeLike
Uy salamat sa review nadiscover ko ‘tong book! Bili ako ngayon mismo. π
LikeLike
WAHA! Gorabells!
LikeLike