Isang taong mahigit na rin noong huli tayong nagkita. Kumain at nagkape doon banda sa may Gitnang Silangan kung saan pinaalala mo sa akin ang makulay nating kabataan, yung mga panahong palakad-lakad lang tayo sa Kahabaan ng Aurora Boulevard.
Kanina naman ay naulit ang ating paminsanang pagkain at pagkakape. Dito naman tayo sa siyudad ng Angeles napadpad ng kwentuhan. Ang layo na talaga ng narating natin, sa pananalitang literal.
Kung noong huling pagkikita natin ay napakarami mong pinaalala sa akin tungkol sa ating mga kabataan, ngayon namaβy nagbago na ng kaunti ang timpla ng ating usapan. Hindi na ito paglingon sa ating mga pangarap na unti-unti na din nating natupad. Ngayon, kalakip ng iyong mga halakhak ay kaunting pait na dulot marahil ng tapang ng Kapeng Arabo.
Humigit kumulang tatlong taon ka din sa Gitnang Silangan. Sapat na para makatikim ng pait ng mundong hindi pantay-pantay ang pagtingin sa kulay, ng pagtitiis at pangungulila at ng kabiguan mula sa pagibig na hindi pala tunay.
Marami tayong masasakit na pinagdaanan sa buhay, subalit ang sakit na dulot ng unang pagibig ay sβyang palaging natatangi. Pagkat itoβy magkahalong tamis at pait na akala moβy wala ng katapusan.
Nagkwento ka tungkol sa iyong kabiguan. Nakinig ako at nanahimik. Hindi ko alam kung ano ang aking ipapayo kasi parang hindi ko na kailangang magsalita pa. Pakiramdam koβy kailangan mo lang ng makikinig at makakaintindi sa iyo at sa naging sitwasyon mo.
Ang tibay mo lang. Napakatibay mo. Kaya kita hinahangaang lubos. Hindi ka katulad kong kaunting kibot ay umiiyak. Kaunting sakitΒ ay gumuguho na ang mundo. Kalmadong kalmado ka lang kahit dama kong sa loob-loob mo ay halos gumuho ka na. Para kang bidang artista sa isang pelikula na kahit makaulit ng binugbog at duguan na ay nakukuha pa ring ngumiti sapagkaβt hindi magtatagal ay maghihilom din ang mga sugat at mangyayari rin ang nararapat.
Duguan ka man ngayon, maghihilom rin ang iyong mga sugat pagkat ikaw ang bida sa iyong istorya.
Parehas na nating tinapos ang ating termino sa Gitnang Silangan at mula sa disyerto ay napadpad na ako sa isla.Β Sabik na akong malaman kung saan ka pa makakarating.Β Sana doon, sa lugar kung saan tayo ay pwede mag Kita Kita.
15 responses to “Ang Layo na ng Narating Natin”
Ang sakit ng dulot ng unang pag-ibig ay natatangi… napakuha ako ng tissue ditoπ
LikeLiked by 1 person
Tissue ng Starbucks? π
LikeLiked by 4 people
ππππ
LikeLike
Isa kang ka-DDS! Alam mo ang brand ng tissue ko wahahahahhahaha!
LikeLiked by 2 people
Sabi sayo eh, si Trillanes sumakabilang-bakod na. Ka-DDS na din sya ngayon. π
LikeLiked by 1 person
πππππ
LikeLike
Kuha na ng Starbucks Tissue ππππ
LikeLiked by 1 person
Oo napakuha talaga ako ng starbucks tissue sa bag ko ahahahahaha! Kahit tinitipid ko to.. nagamit ko talagaπππππ
LikeLiked by 2 people
Hahahahahaha kuha ka na lang ulit ππππ
LikeLike
Ang husay mo talaga magsulat, aysa! Ang galing mo pati magtagalog. How to be you po? Haha. Ramdam ko eh.
LikeLiked by 2 people
Wahahahahahaha
LikeLiked by 1 person
[…] βang layo na ng narating natin (aysabaw) […]
LikeLike
Deep and beautifully expressed as always. Especially in the use of our native language that stokes the soul, at least for me. Manigong bagong taon sa iyo!
LikeLiked by 1 person
Salamat po. Happy new year din sa inyo!
LikeLike
Grabe ka madam! Lodi!
LikeLiked by 1 person