Tagalog

MDS

1992 nung una ko siyang nakita, hindi nga lang malapitan. 7 years old pa lang ako no’n kaya hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi niya. Hindi lang dahil Ingles siya kung magsalita kung hindi dahil napakabata ko pa para intindihin ang mga bagay-bagay.

Nasa pinaka-itaas na row kami ng Araneta Colliseum noon. Hindi ko alam kung bakit sa edad ko na iyon ay nakuha akong isama ng tiyuhin ko para manood ng speech ni MDS para sa eleksyon. Anong malay ko?

Ang alam ko lang, madaming tao, may isang babaeng nakapula na nagsasalita ng Ingles sa may entablado.

 

Masakit mabasa ang balita na wala na siya.

Para kasing sa tagal niyang halos araw-araw mong nakikita sa telebisyon ay parang parte siya ng buhay ng bawat sa atin. Para siyang nanay na nag-na-nag sa mga senador na pasaway. Para siyang tanod na laging nakabantay. Para siyang batas na laging nandyan, na-establish, existing, minsan nga lang hindi nasusunod.

Para siyang immortal dahil nandiyan sya sa halos lahat ng mga makukulay na pangyayari sa kasaysayan ng Pilipinas, at least sa mga events na nasaksihan ko. Pero isa pa rin siyang mortal na tao. Tulad ng bawat isa sa atin. May hangganan.

Pero alam kong kahit wala na sya, mananatili siyang buhay sa diwa ng bawat Pilipino.

Ilang buwan lang ang nakaraan ay ninais kong magsulat ng nobela na may pamagat na “Si Cara Cruz at ang Kaligtasan ng Human Race” pero hindi ko naisulat dahil mahilig lang akong gumawa ng konsepto sa utak ko, hindi ko naman sinisimulang isulat.

Sa nobelang ito, isang babae ang bida, si Cara Cruz at nais niyang maging super hero dahil na-inspire siya ni MDS at isa (dapat) sa mga dramatical na eksena sa istorya ay yung tagpong makikita na niya sa personal si MDS.

Hindi ko alam kung isusulat ko pa ito, o iiwan ko na lang na isang konsepto. Panahon lang ang makapagsasabi.

Pero maisulat ko man ito o hindi, alam kong inspirasyon naman ng bawat Cara Cruz Juan de la Cruz si MDS.

Wala na akong masabi pa. Pero ako ay nalulungkot talaga.

 

RIP MDS

Published by aysabaw

Aysa is a self-proclaimed hotelier without any culinary talent. She used to fly around Dubai for ten years via her magic carpet but destiny led her to a new path. She is now a little mermaid swimming in and around the Maldivian waters. If she is not reading her books, writing something comical, leaving rubbish comments on your posts or strumming her guitar, then she's up to some mischief.

24 thoughts on “MDS”

  3. 😭😭😭😭
    Habang nagkaklase may nag group message, wala na nga daw si Miriam. Sa first time kong pagboto last election, ipinangampanya ko talaga siya sa social media. We were just so sad na hindi man lang namin siya nakita sa personal.😭

    Liked by 1 person

    Reply

  8. Buti ka pa MDS and sadya sa Araneta. Ako, PBA naman ang sadya. Kahit expected na may taning na siya, masakit pa rin isipin na wala na siya. Pero salamat sa mga mabubuting alaala. Marami-rami yun.

    Uy, nalaman ko tuloy edad mo. Medyo hindi tayo magkalayo. Hehehe.

    Liked by 1 person

    Reply

I'd love to hear from you!

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out / Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out / Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out / Change )

Google+ photo

You are commenting using your Google+ account. ( Log Out / Change )

Cancel

Connecting to %s