aysabaw.com

Ulan. Taon-taon kitang inaabangan.

Taon-taon ka rin naman dumarating

Pero dumarating ka lang kung kailan mo maibigan

At kung kailan mo maibigan ay dun ko lang nararamdaman

Na kahit malayo ako ay parang malapit din

Na kahit sa disyerto man ay may ulan din

Ulan. Taon-taon kitang inaabangan.

Pero madalang mo lang ako pagbigyan

Saglit ka na nga lang paparito’y nagmamadali pang lumisan

‘Sing dalang ng panahon na ako’y napagbibigyan

Na madalaw ang bayan na aking sinilangan

Na mamalagi sa tahanang aking kinagisnan

Ulan. Taon-taon kitang inaabangan.

At kahit madalang mo lang ako pagbigyan

Lungkot ko kahit paano’y naiibsan

Dahil pinapaalala mo naman

Nandun man sila at ako’y nandito naman

Ang langit ay iisa, nasaan ka man.

Ulan. Taon-taon kitang inaabangan.

Taon-taon ka rin naman lumilisan.

Ngunit sa iyong paglisan ay may markang iniiwan

Dagok sa lupang naging putikan

Kadalisayan sa dahong muling naging luntian

Kapayapaan sa damdaming may kulog at laging nakikidlatan.

***

dulot ito ng kakaibang pakiramdam na dala ng ulan dito sa disyerto na may kasama pang kulog at kidlat