aysabaw.com

Sa panahon ngayon, hindi lang sasakyan ang mabilis.

Gising. Kain. Trabaho.Tulog. Kinabukasan, ganun na naman uli. Pag araw ng pahinga naghahanap ng gagawin. Gym. Shopping. Internet. At kung ano ano pa. Ang bagal daw kasi ng oras. Nakakainip pag walang ginagawa.

Isang oras at kalahati pa bago yung training ko nung linggo ay nandun na ko sa venue kaya naman nagkaroon pa ako ng oras para makapag-almusal. Matagal na akong hindi nakakapag-almusal. Umorder ako ng cafe mocha at double chocolate muffin. At habang inaantay ko yung order ko ay kinuha ko yung notebook at ballpen ko.

I have 4 minutes before 9. What can I write in 4 minutes?

I’m sitting alone at Cafe Bateel in Jumeirah. A gentleman is sitting outside at the terrace. The view from the terrace is lovely. It is overlooking the beach and some villas. This place is quite relaxing and the music played is jazz, I guess. They served the cafe mocha with cream and chocolate syrup on top. Of course, I removed the cream. I don’t like my coffee to be very creamy or milky. Coffee paired with a double chocolate muffin, that’s quite a lovely breakfast.

And after the 4 minutes is over……

After the 4th minute I looked at the view. The ocean is blue. The sky is also blue but their blues are separated by the horizon. A yacht passed by. It created white drizzles on the blue lot. There’s a crane nearby. Are there any constructions happening by the beach side?

Kailan mo pa ba huling nasilayan ang bukang liwayway at ang takip silim? O narinig ang huni ng mga ibon, ang lagaslas ng hangin o ang alon ng tubig sa ilog? O kaya naman ay naglakad sa kabukiran, sa hardin, sa tabi ng ilog o dagat habang marahang hinahampas ng hangin ang iyong mga pisngi?

Kailan mo pa ba huling inantay ang oras sa mabagal nitong pagtakbo at hindi yung ikaw ang tumatakbo para humabol dito?

Madalas nating binabanggit “nauubusan na ako ng oras” o kaya’y “wala akong panahon” pero oras at panahon ba talaga ang nauubos?