Nagiikot ako sa pamilihan nang masilayan ko ang iyong kagandahan….
Andami mong kulay kaya agad kitang hinawakan….
Akala ko ay tunay ka….
Sa aking kuko ay kukulay ka….
Ngunit tila tubig ang iyong laman…
Kuko ko ay ayaw talaban…..
Nanghinayang ako na itapon na lamang…
Kaya’t papel ay aking kinuha…
Mabuti naman at may napaggamitan…
Kesa basurahan na lang ang iyong patunguhan…
Morale of the story: Huwag bibili ng mga produktong super below the belt, the pants and the shoes ang presyo kung ayaw madismaya sa kalidad nito.
Ako tuloy ay napaawit:
sayang ang pera ko
pinambili ng lobo nail polish
sa pagkain sana
nabusog pa ako
I’d love to hear from you!