Our company Football League started a week ago and today is the last day of screening. Whoever wins today will go through the semis. I apologize in advance if I won’t be able to write the way sports writer do, but anyway, the whole point here is not about the sport itself. Continue reading “Winning, Losing & Trying”
Hinahamon Kita
Ilang buwan na ang nakakaraan nung nanghamon ako ng Maldivian.
Atapang. Atao. Ako.
Hinamon ako ang kaalaman ng isang Muslim tungkol sa Qur’an.
HAHAHAHA. Continue reading “Hinahamon Kita”
Mga Kaganapan at Mala Exorcism na Hilot
Andaming ganap sa buhay ko. Kape sa umaga, kape bago magtanghali, kape matapos mananghalian, kape bago magmeryenda, kape ulit ang meryenda. Sa sobrang dami ng kaganapan sa buhay ko, kape na lang ang nasa utak ko. Nasaan na ang paghihirap ko nung Oktubre na halos maipasok ako sa Coffee-holics Anonymous para lang maiwasan ang pagkakape? Pero heto na naman ako.
Continue reading “Mga Kaganapan at Mala Exorcism na Hilot”
Island Guys – Doctor Quail
It was a slow and easy Sunday and my mind was wandering while I was in the morning briefing.
It was the ‘around the table’ time and it was our time to bring our news or any info to the table. My turn came and I didn’t have anything important to say. I then listened to what my other colleagues had to say. Continue reading “Island Guys – Doctor Quail”
Guys of Male’ – Taxi Driver
It was a very warm afternoon and I was sweating in and out, standing under the heat of the Maldivian Sun, waiting for a taxi to take me for a ride to the ferry terminal.
Opinyon Ko Lang Naman Sa Mga Comments ng mga Mangmang na Mamamayan ng Social Media
Siguro ay nabalitaan niyo ang trahedya ng mga Honeymooners na namayapa habang nandito sila sa Maldives (sumalangit nawa, at nakikiramay ako at nalulungkot sa kanilang sinapit) at siguro ay nag-aantay kayo ng post ko tungkol dito (yaaak, feeling sikat?) kaya ito na at magpopost ako. Continue reading “Opinyon Ko Lang Naman Sa Mga Comments ng mga Mangmang na Mamamayan ng Social Media”
The Privileged Ozzy
Nasa airport ako no’n at nakapila na para magcheck-in sa counter ng Singapore Air (inemphasize ang airline dahil gusto ko magmukhang sosyal) ng marinig ko ang usapan ng mag-asawang Puti at Pinay. Naisip kong taga Australia ang lalakeng iyon dahil sa accent niya at isa pa, halos lahat ng nasa flight na iyon ay mukhang sa Australia talaga pupunta kasi madaming taga-Australia sa flight na iyon at maraming Pinoy na may Australian Passport. Hindi naman ako niyan masyadong usyosera. Continue reading “The Privileged Ozzy”
It’s A Mens World by Bebang Siy
Unang nagka-mens ang kapatid kong si Colay kesa sa akin. Ten years old siya noon at ako, magtutwelve. Sabi ng mga pinsan ko, nauna raw si Colay kasi mas mataba siya at mas aktibo sa paggalaw-galaw kesa sa akin.
Naging sentro ng atensiyon si Colay noong araw na reglahin siya. Lahat kami, nasa labas ng kubeta, naghihintay sa paglabas ng “bagong” dalaga. Pagbukas ng pinto, itong stepmother ko, biglang pumasok. Hinanap niya ang panty ni Colay sa loob ng kubeta. Gulat na gulat si Colay syempre.
Bakit? Tanong niya sa stepmother namin. Labhan mo. Tubig lang. ‘Wag kang gagammit ng sabon. Kusot-kusot lang. Tapos ipunas mo sa mukha mo ‘yang panty. Tapos sabihin mmo, sana maging singkinis ng perlas ang mukha ko. Ulit-ulitin mo. Habang ipinupunas mo sa mukha mo ang panty.
Americanah by Chimamanda Ngozi Adichie
Ifemelu and Obinze are young and in love when they depart military-ruled Nigeria for the West. Beautiful, self-assured Ifemelu heads for America, where despite her academic success, she is forced to grapple with what it means to be black for the first time. Quiet, thoughtful Obinze had hoped to join her, but with post-9/11 America closed to him, he instead plunges into a dangerous, undocumented life in London. Fifteen years later, they reunite in a newly democratic Nigeria, and reignite their passion—for each other and for their homeland.
source – chimamanda.com
Magpapahiram na nga lang, Pipila Pa
Nagpunta ako sa bangko para panandaliang ipahiram ang aking perang pinaghirapan sa napakayaman nitong may-ari nang sa ganoon ay patuloy pa itong makapamili ng madaming lupa at makapagpatayo ng madaming mall.
Pagdating ko sa bangko ay ga-sawa ang pila. Bilang nagtapos naman ako sa unibersidad na tinawag na Pila Uli Pila ay mani na lang ang pilang ito. Continue reading “Magpapahiram na nga lang, Pipila Pa”
